Characteristics of Irregular Column Capitals in Ottoman Mosques with Courtyards

Authors

DOI:

https://doi.org/10.15320/ICONARP.2019.89

Keywords:

Column, capital, constructive details, design principles, portico, Ottoman architecture

Abstract

The aim of this article is to examine the construction techniques of the irregular column capitals which are located at the junction of portico and courtyard arcades (revak) of six Ottoman mosques. The porticos height of the closed-courtyard mosques built during the Ottoman period regarding is mostly equal. However, in six cases, the porticos of the mosques are higher than their side porticos, which led alternative solutions to keep the continuity of the arcade surrounding the courtyard.  The first phase of this study focuses on the construction techniques and materials of the column capitals in Ottoman architecture and the second phase deals with irregular capitals including their characteristics (sizes, materials, and relations with other building elements). For this purpose, detailed drawings were prepared through the site examinations and the literature review. As a result, despite that their size and shape vary depending on construction period, the relationship between last prayer hall and courtyard, structural aspects, and visual concern, their construction techniques, materials, and components show similar properties.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biography

Nil Orbeyi, Mimar Sinan Fine Arts University

She received his B.Arch and MSc. in Architecture Department, from Yıldız Technical University, Faculty of Architecture (1997-2004). She earned her PhD. degree in in Building Survey and Restoration Programme from Yildiz Technical University (2010). She is currently working as an Assistant Professor at Mimar Sinan Fine Arts University.

References

Ahunbay, Z. (1988). Sinan'ın yapılarında kullanılan teknikler ve malzeme. Mimarbaşı Koca Sinan, Yaşadığı Çağ ve Eserleri (ss. 531-538). S. Bayram (Ed). İstanbul: Vakıflar Genel Müdürlüğü.

Ahunbay, Z. (2012). Selimiye Mosque and its social complex. Ankara: Ministry of Culture and Tourism.

Aksu, H. D. and Alaca, Ç. (2013). Üsküdar Atik Valide Külliyesi restorasyon uygulamalarından örnekler. Kagir Yapılarda Koruma ve Onarım Semineri V (03-04 Aralık 2013), 57-71.

Alioğlu, F. (1991). Geleneksel yapı elemanları. (Yayımlanmamış ders notu). Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Alper, B. (1998). İstanbul’daki Mimar Sinan camileri’nde sütunlar, biçim, malzeme ve boyut özellikleri. (Yayımlanmamış doçentlik çalışması) Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Altınsoy, M. G. (1999). Edirne camilerinde 18. yüzyıl onarımları. (Yayınlanmamış doktora tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi. Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.

Aslanapa, O. (1986). Osmanlı devri mimarisi: Orhan Gaziden baṣlayarak sonuna kadar padiṣahlara göre geliṣmesi. İstanbul: İnkılap Kitapevi.

Ayverdi, E. H. (1989). Osmanli mimarisinde Fatih Devri 855-886 (1451-1481). İstanbul: Fetih Cemiyeti İstanbul Enstitüsü Yayınları.

Ayverdi, E. H. and Yüksel İ. A. (1976). İlk 250 senenin Osmanlı mimarisi. İstanbul: Fetih Cemiyeti İstanbul Enstitüsü Yayınları.

Barkan, Ö. L. (1979). Süleymaniye Camii ve İmareti inşaatı (2. cilt). Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.

Cantay, G. (2013). Fatih Camii ve Sultan I. Mahmut Kütüphanesi onarımında bezeme çalışmaları. Vakıf Restorasyon Yıllığı, 7, 96-108.

Çelik, S. (2009). Süleymaniye Külliyesi malzeme, teknik ve süreç. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları.

Ceylan, O. (2013). Rekonstrüsiyon yeniden yapım yöntemi üzerine bir değerlendirme. Kagir Yapılarda Koruma ve Onarım Semineri V (03-04 Aralık 2013), 132-154.

Ceylan, O. and Ocakcan, T. K. (2013). Fatih Camii 2007-2012 restorasyonu uygulamaları. Vakıf Restorasyon Yıllığı, 7, 44-63.

Cezar, M. (1963). Osmanlı devrinde İstanbul yapılarında tahribat yapan yangınlar ve tabii afetler. Türk Sanatı Tarihi Araştırma ve İncelemeleri Dergisi, 1, 327-349.

Çılı, F. and Yıldız, H. (2013). Fatih Camii ve I. Mahmut Kütüphanesi güçlendirme çalışmaları. Vakıf Restorasyon Yıllığı, 7, 65-84.

Çuhadar, Ö. (2011). Bursa camilerinde revak, erken dönem üzerine bir deneme. Bursa: Bursa Kültür A.Ş. Yayınları.

Erdoğan, M. (1962). Son incelemelere göre Fatih Camii’nin yeniden inşası meselesi. Vakıflar Dergisi, 5, 161-192.

Eyice, S. (1995). Fatih Camii ve Külliyesi. TDV İslam Ansiklopedisi, 12, 244-249, İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayın Matbaacılık.

Goodwin, G. (2003). A history of Ottoman architecture. London: Thames & Hudson.

Kolay, İ. and Çelik, S. (2007). Malzeme ve teknoloji. In S. Mülayim (Ed.), Bir şaheser Süleymaniye Külliyesi, Ankara: TC Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 125-147.

Köroğlu Orbeyi, N. (2012). Mimar Sinan camileri revak sütunları üzerine bir araştırma: Süleymaniye Camisi, Selimiye Camisi ve Kara Ahmet Paşa Camisi örnekleri. Erciyes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Fen Bilimleri Dergisi, 28 (3), ss. 175-185.

Kuran, A. (1964). İlk devir Osmanlı mimarisinde cami. Ankara: ODTÜ Mimarlık Fakültesi Yayınları.

Macaulay, D. (2010). Cami. İstanbul: Kaknüs Yayınları.

Mülayim, S. (2008). Revak. TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayın Matbaacılık, 35, 22-24.

Mülayim, S. (2010). Sütun. TDV İslam Ansiklopedisi. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yayın Matbaacılık, 38, 181-182.

Orbeyi, N. (2016). Çift revaklı Sinan camilerinde modüler sistem. Metu Journal of The Faculty of Architecture, 33, 2 , 201-225. doi: 10.4305/METU.JFA.2016.2.7

Öz, T. (1987). İstanbul camileri, I, Ankara: TTK Yayınları.

Özüdoğru, Ş. (2005). Erken ve Klasik Devir Osmanlı camilerinde son cemaat yerlerinin gelişimi ve tipolojisi. Eskişehir: TC Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Sönmez, N. (1997). Osmanlı Dönemi yapı ve malzeme terimleri sözlüğü. İstanbul: YEM Yayınları.

Sönmezer, Ş. (2002). İstanbul'daki Sinan camilerinde mekan ile serbest düşey taşıyıcılar arasındaki boyut ilişkisi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Tanyeli G. (1990). Osmanlı mimarlığında demirin strüktürel kullanımı (15-18.yy) (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.

Tanyeli, G. and Tanyeli, U. (1993). 16. yüzyıl Osmanlı mimarlık teknolojisi. In M. Saçlıoğlu, G. Tanyeli (Ed.), Türk kültüründe sanat ve mimari: Klasik Dönem sanatı ve mimarlığı üzerine denemeler. İstanbul: 21. Yüzyıl Eğitim ve Kültür Vakfı, 125-156.

Tayla, H. (2007). Geleneksel Türk mimarisinde yapı sistem ve elemanları. I, İstanbul: TAÇ Vakfı Yayınları.

Ülgen, A. S. (1989). Mimar Sinan yapıları (Katalog). Ankara: TTK Yayınları.

Uluengin, B. (2006). Mimari metaller, özellikleri, bozulma nedenleri, koruma ve restorasyon teknikleri. İstanbul: Birsen Yayınevi.

Uluengin, F., Uluengin, B., and Uluengin, B. (2014). Osmanlı anıt mimarisinde klasik yapı detayları. İstanbul: Yapı Endüstri Merkezi Yayınları.

Yetkin, S. K. (1955). Beylikler Devri mimarisinin Klasik Osmanlı sanatını hazırlayışı. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 3-4, 39-43.

Yorulmaz, M., Ahunbay, Z. (1986). Sinan camilerinde taşıyıcı sistem ve yapım teknikleri. II. Uluslararası Türk ve İslam Bilim Teknoloji Tarihi Kongresi, 3, 123-144.

URL-1 http://saltonline.org

URL-2.http://www.eskiistanbul.net/2033/yeni-valide-camii-sadirvani-nikolai-andreomenos-fotografi

Downloads

Published

30-12-2019

How to Cite

Orbeyi, N. (2019). Characteristics of Irregular Column Capitals in Ottoman Mosques with Courtyards. ICONARP International Journal of Architecture and Planning, 7(2), 330–351. https://doi.org/10.15320/ICONARP.2019.89

Issue

Section

Articles