Evaluation of Open and Green Space Systems in the Context of Urban Livability

Authors

DOI:

https://doi.org/10.15320/ICONARP.2023.253

Keywords:

greenspace planning, liveable cities ranking, open and green spaces, urban and green system, urban liveablility

Abstract

Urban that has overgrown in recent years have affected human lifestyle and ecological balance in a negative way. Open and green spaces decreased. With this, unhealthy urban conditions occur. Therefore, urban is becoming more unlivable. The aim of this study, starting from the problem of insufficient/unqualified open and green areas in urban, is to show that cities are more livable when the open and green spaces system is designed. The “top 10 livable cities” ranking the world cities are listed by 6 different institutions and the same cities included in this list are selected. The open and green areas of 4 different selected cities were examined. In the scope, two basic concepts are based on: open-green space systems and urban livability. As a result of the study, it has been seen that open and green space systems affect cities more livable. Therefore, open and green areas are planned systematically for maximum benefit with a sustainable approach. However, systems also need new approaches at some points. At this point, a hypothetical open green space system is proposed in this study. The concept of urban liveability and open and green spaces, an index of urban liveability, are explained. Then, open and green space systems in the literature are clarified with examples. To show the relationship between urban liveability and open green spaces, the research results done by different institutions, the most overlapping cities have been selected according to the top 10 list of most liveable cities list. The value of this study to make itself original and the literature contribution is that at the end of the research, a new open and green system was suggested based on the open and green systems in the literature.

Metrics

Metrics Loading ...

Author Biographies

Özne Hızlı, Yıldız Technical University

Özne Hızlı graduated from Gazi University City and Regional Planning Department in 2018. She has completed her master's degree in Urban Space Organization and Design program at Yıldız Technical University. In 2022, she started his doctoral education at Yıldız Technical University.

Esin Özlem Aktuğlu Aktan, Yıldız Technical University

Esin Ö. Aktuğlu Aktan completed the bachelor’s degree in City and Regional Planning and Urban Design master's programs at DEU. She started his doctoral studies and research assistantship at IZTECH and continued his studies/carrier at YTU. She is currently teaching as an associate professor at YTU on urban design, urban morphology, urban transportation, design principles, and utopias in urbanism.

References

Aksoy, Y. (2014). Türkiye’de Yeşil Alanlarla İlgili Yasal Düzenlemeler. İstanbul Ticaret Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 26, 1-20.

Arslan, M., Barış, E., Erdoğan, E. & Dilaver, Z. (2007). Yeşil Yol Planlaması: Ankara Örneği, Ankara Üniversitesi BAP Projesi. Ankara.

Aydemir, O. (2008). Kentsel Yaşam Kalitesi Değerlendirmesinde Bulanık Küme Modeli: Örnek Alan: Zeytinburnu İlçesi [Doktora Tezi]. Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.

Aydemir, S. E. (1999). Kentsel Alanların Planlanması ve Tasarımı. Akademi Kitapevi. Trabzon.

Aytaş, İ. (2017). Çankırı Kentsel Açık-Yeşil Alan Sisteminin Belirlenmesi [Yüksek Lisans Tezi]. Çankırı Karatekin Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Çankırı.

Başaran, İ. & Çiftçi, S. (2011). Yönetimler Arası İşbirliğinin Kentsel Yaşam Kalitesinin Geliştirilmesindeki Önem. Afyon Kocatepe Üniversitesi İİBF Dergisi, 13(2), 251- 274.

Batal, S. (2016). Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Görev Tanımında Yeni Bir Misyon: Kent Kültürü Kazandırma ve Kentlileştirme. Paradoks Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, 11, 24-40.

Baycan L.T., Vreeker, R. & Nijkamp, P. (2009). A multi-criteria evaluation of green spaces in European cities. European Urban and Regional Studies, 16(2): 219- 239.

Bilgili, B.C. & Gökyer, E. (2012). Urban green space system planning. Landscape Planning, 107-122.

Boylu, A. & Paçacıoğlu, B. (2016). Yaşam Kalitesi ve Göstergeleri. Journal Of Academic Researches And Studies, 8(15), 137-150.

Chong, S., Lobb, E., Khan, R., Rayya, H., Byun, R. & Jalaludin, B. (2013). Neighbourhood safety and area deprivation modify the associations between parkland and psychological distress in Sydney, Australia. BMC Public Health, 13(1).

Çulcuoğlu, G. (1997). Ankara Kenti Yeşil Kuşak Çalışmalarının Yabancı Ülke Örnekleri Açısından irdelenmesi ve Yeşil Kuşak Sistemi İçin Öneriler [Basılmamış Doktora Tezi]. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara.

Demiral, Y. (2001). Çalışanlarda ve İşsizlerde Yaşam Kalitesine Etki Eden Etmenler ve Yaşam Kalitesi Düzeylerinin Karşılaştırılması [Doktora Tezi] Dokuz Eylül Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. İzmir.

ECA. (2021, October). Global Liveability Report Reveals Which Cities Offer The Best Quality Of Life. UK. https://www.eca-international.com/news/february-2020/global-liveability-report-reveals-which-cities-off

Emür, S. & Onsekiz, D. (2007). Kentsel Yaşam Kalitesi Bileşenleri Arasında Açık ve Yeşil Alanların Önemi Kayseri/Kocasinan İlçesi Park Alanları Analizi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 22(1), 367-396.

The Economist Intelligence Unit. (2021). The Global Liveability Index 2021 Report. London. UK.

Gezer, A., Gül, A. & Yücedağ, C. (2009). Kent Ormancılığının Kavramsal Süreci ve Bazı Temel Kavramlarla İlişkisi. A. Gezer & A. Gül (Eds.), Kent Ormancılığı-Kavramsal Teknik ve Kültürel Boyutu. SDU Basım Evi. Isparta.

Gül, A., Dinç, G., Akın, T. & Koçak, A. İ. (2020). Kentsel Açık ve Yeşil Alanların Mevcut Yasal Durumu ve Uygulamadaki Sorunlar. İdealkent Kent Araştırmaları Dergisi. Kentleşme ve Ekonomi Özel Sayısı, 11, 1281-1312.

Gül, A. & Küçük, V. (2001). Kentsel Açık ve Yeşil Alanlar ve Isparta Kenti Örneğinde İrdelenmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 2, 27-48.

Güvenç, İ. (1998). A Multi-Dimensional Approach To Urban Quality Of Life: The Case Of İstanbul [Basılmamış Yüksek Lisans Tezi]. İTÜ Bilim ve Teknoloji Enstitüsü. İstanbul.

Hellmund, P., C. & Smith, D. (2006). Designing Greenways: Sustainable Landscapes for Nature and People. Island Press. Washington. USA.

Henden, Ş. (2018). Kentsel Yaşanabilirlik Kavramı ve Sosyo Ekonomik Gelişmişlik. Eurasian Journal of Research in Social and Economics, 5(6), 71-85.

Hızlı, Ö. ve Aktuğlu Aktan, E. Ö. (2021). Açık ve Yeşil Alan Sistemlerinin Kentsel Yaşanabilirlik Bağlamında Değerlendirilmesi. Kentsel ve Bölgesel Araştırmalar Ağı 8. Sempozyumu Bildiri Özetleri Kitabı, Konya, 49.

Hızlı, Ö. ve Aktuğlu Aktan, E. Ö. (2022). Açık ve Yeşil Alan Sistemlerinin Kentsel Yaşanabilirlik Bağlamında Değerlendirilmesi [Yüksek Lisans Tezi] Yıldız Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.

Irmak, M. A. & Avcı, B. (2019). Avrupa Yeşil Başkentlerin Yeşil Alan Politikalarının İncelenmesi. Nevşehir Bilim ve Teknoloji Dergisi, 8, 1-19.

Karakaya, K., M. & Aktürk, E. (2020). Kentsel Yaşam Kalitesi ve Yaşanabilirlik Analizi: Erzurum Örneği. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(110), 109-137.

Keyman, F. (2016). Batı İstanbul Yaklaşımı ve Kentlilik Bilinci. Yerel Yönetimlerde Yeni Bir Model Arayışı. Batı İstanbul Çalıştayı. İstanbul.

Khan, A. M. (2012). Revisiting Planning Standarts fore rescreational Facilities in Urban Areas. Equality in the City: Making Cities Socially Cohesive. World Town Planning Day.

Kozaryn, A. (2011). Geography of European Life Satisfaction. Social Indicators Research, 101(3), 435-445.

Kuhn, H. (2003). Greenbelt and Greenheart: Seperating and Integrating Landscapes in European City Regions. Journal of Landscape and Urban Planning. USA, 19-27.

Kuru A. & Özkök, M. K. (2017). Yaşanabilirlik Kavramı Bağlamında Kamusal/Açık Mekânların Değerlendirilmesi: Kırklareli Kent Merkezi Örneği. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 28.

Manavlıoğlu, E.& Ortaçeşme, V. (2007). Konyaaltı Kentsel Alanında Bir Yeşil Alan Sistem Önerisi Geliştirilmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 20(2), 261- 271.

Marans, R. (2007). Kentsel Yaşam Kalitesinin Ölçülmesi. Mimarlık Dergisi, 335, 28-31.

Martins, I. (2007). Monitoring Urban Quality of Life: The Porto Experience. Social Indicators Research, 80(2), 411–425.

Maryanti M. R., Khadijah, H., Uzair, A. & Ghazali M. (2016). The Urban Green Space Provision Using the Standards Approach: Issues and Challenges Of its İmplementation in Malaysia. WIT Trans Ecol Environ, 210, 369–379.

Spatial Plans Construction Regulation. (October 2021). Resmî Gazete https://www.mevzuat.gov.tr/File/GeneratePdf?mevzuatNo=19788&mevzuatTur=KurumVeKurulusYonetmeligi&mevzuatTertip=5

Mercer. (October 2021). Quality-Of-Living-Survey, United States. New York. https://mobilityexchange.mercer.com/quality-of-living

Monocle. (October 2021). Dünyadaki Yaşanabilir Kentler Araştırması, Monocle Dergisi. UK. http://monocle.com/

Morar, T., Radoslav, R., Spiridon, L. C.& Pacurar, L. (2014). Assessing Pedestrian Accessibility To Green Space Using GIS. Transylvanian review of Administrative Sciences, 10(42), 116-139.

Mostafa, A. M. (2012). Quality of Life Indicators in Value Urban Areas: Kasr Elnile Street in Cairo. Social and Behavioral Sciences, 50, 254–270.

Numbeo. (October 2021). Quality of Life Index 2021 Mid-Year. https://www.numbeo.com/quality-of-life/

Oktay, D. (2007). Sürdürülebilirlik, Yaşanılabilirlik ve Kentsel Yaşam Kalitesi: Kavramdan Uygulamaya. Mimarlık Dergisi, 335, 37-40.

Önder, S. & Öztürk K. B. (2009). Kent Planlamaya Ekolojik Yaklaşımlar ve Konya Kenti Yeşil Kuşak Örneği. Selçuk Tarım ve Gıda Bilimleri Dergisi, 23(47), 56-62.

Önder, S. & Polat, A.T. (2012). Kentsel Açık-Yeşil Alanların Kent Yaşamındaki̇ Yeri̇ ve Önemi. Kentsel Peyzaj Alanlarının Oluşumu ve Bakım Esasları Semineri. Konya, 19, 73-96.

Öztürk, B. (2004). Kentsel Açık ve Yeşil Alan Sistemi Oluşturulması: Kayseri Kent Bütünü Örneği [Doktora tezi] Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Ankara.

Pamay, B. (1978). Kentsel peyzaj planlaması. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınları. İstanbul.

Parlak, B. (2011). Yaşanabilir Bir Samsun: Kentsel Yaşanabilirlik Analizi. Samsun Sempozyumu. Samsun.

Planlı Alanlar İmar Yönetmeliği. (October, 2021). Resmî Gazete. https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2017/07/20170703-8.htm

Salihoğlu, T. (2012). Kentsel Yaşam Kalitesi ve Göstergeleri. Kentsel Planlama Ansiklopedik Sözlük. Melih Ersoy (Eds.), Ninova Yayınları. İstanbul, 266-269.

Scudo, K. (2006). The Greenway Of Pavia: Innovations in Italian Landscape Planning. Landscape and Urban Planning, 76, 112-133.

Serag El Din, H., Shalaby, A., Farouh, H. E.& Elariane, S. A. (2013). Principles Of Urban Quality Of Life For A Neighborhood. HBRC Journal, 9(1), 86–92.

Singh, V. S., Pandey, D. N. & Chaudhry, P. (2010). Urban forests and open green spaces: Lessons for Jaipur, Rajasthan, India. RSSPCB Occasional Paper, 1, 1-23.

Sipahi, S. (2002). Ülkemiz İllerinin Yaşanabilirlik Açısından Analitik Hiyerarşi Prosesi Tekniği ile Sıralanması [Doktora Tezi]. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. İstanbul.

Sönmez, N.Ö. & İnan, Ö.Y. (2019). Kentsel Yaşam Kalitesi Ölçüm Yöntemlerinin Geliştirilmesi. International Journal Of Economics, Politics, Humanities & Social Sciences, 2(3), 184-198.

Şenlier, N., Yıldız, R. & Akdaş, E.D. (2007). Kocaeli Kenti Yaşam Kalitesi Değerlendirilmesinde Öznel Algıların Belirlenmesi. GYTE Araştırma Projesi Raporu. A-18. Kocaeli.

The Economist Intelligence Unit. (2021). The Global Liveability Index 2021 Report. London. UK.

Türksever, N. E. (2001). Türkiye’de Büyükşehir Alanlarında Yaşam Kalitesinin Değerlendirilmesine Yönelik Bir Yöntem Derlemesi [Doktora Tezi]. İTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.

Yavuzçehre, P. & Torlak, S. (2006). Kentsel Yaşam Kalitesi ve Belediyeler: Denizli Karşıyaka Mahallesi Örneği. SBE Dergisi, 2(4), 184-207.

Yazgı, D. & Yılmaz, T. (2017). Yeşil Altyapı Kavramının İlgili Yasal Düzenlemeler İçerisindeki Yeri ve Uygulamaya Yönelik Öneriler. 6. Peyzaj Mimarlığı Kongresi Söylem ve Eylem. Antalya, 101-115.

Yıldız, H. T. (2007). Kentsel Yaşam Kalitesi Kentsel Yaşam Kalitesi: Kuram, Politika ve Uygulamalar. Mimarlık Dergisi, 335.

Yücesu, Ö., Korkut, A. & Kiper, T. (2017). Kırklareli Kent Merkezinin Açık ve Yeşil Alanlarının Analizi ve Bir Sistem Önerisi. Artium, 5(2), 22-37.

URL 1: https://www.cnbc.com/2019/05/20/these-cities-offer-the-best-quality-of-life-deutsche-bank-says.html

URL 2: https://www.businessinsider.com/world-cities-with-best-quality-of-life-deutsche-bank-mapping-the-worlds-prices-index-2017

URL 3: https://www.onlondon.co.uk/richard-brown-unbuckling-the-green-belt-wouldnt-end-londons-housing-shortage-but-a-sensible-review-of-it-would-help/

URL 4: https://tr.pinterest.com/pin/269793833914012906/

URL 5: https://www.researchgate.net/figure/Green-Heart-of-the-Randstad-the-Netherlands-21_fig4_350505469

URL 6: https://yesilgazete.org/dunyadaki-populer-50-kent-arasinda-istanbul-yesil-alanda-sondan-ikinci/

URL 7: https://www.google.com/maps/place/Auckland,+Yeni+Zelanda

URL 8: https://snazzymaps.com/style/47/nature/auckland

URL 9: https://www.politikyol.com/istanbulun-yesil-alanlari-azaliyor-kisi-basina-dusen-yesil-alan-viyanada-60-istanbulda-75-metrekare/

URL 10: https://snazzymaps.com/style/47/nature/viyana

URL 11: https://www.google.com/maps/place/Viyana,+Avusturya

URL 12: https://www.google.com/search/zürih

URL 13: https://snazzymaps.com/style/47/nature/zurich

URL 14: https://www.google.com/maps/place/Z%C3%BCrih,+%C4%B0svi%C3%A7re/

URL 15: https://snazzymaps.com/style/47/nature/copenhag

URL 16: https://www.google.com/maps/place/Kopenhag,+Danimarka/

Downloads

Published

28-12-2023

How to Cite

Hızlı, Özne, & Aktuğlu Aktan, E. Özlem. (2023). Evaluation of Open and Green Space Systems in the Context of Urban Livability. ICONARP International Journal of Architecture and Planning, 11(2), 538–562. https://doi.org/10.15320/ICONARP.2023.253

Issue

Section

KBAM 2021 Selected Articles